Örümceğin İlk Oyunu
Örümceğin İlk Oyunu On iki yaşıma geldiğimde annem bana ve diğer on kardeşime birer tahta hançer hediye etti. Elime tam oturan, cilalı ahşaptan yapılma güzel bir antrenman silahıydı bu. Gecenin hemen bitmesini, yarın onunla oynama isteğimi daha dünmüş gibi hatırlıyorum. Karşıma geçip bana kardeşlerimi toplamamı, bize yeni bir oyun öğreteceğini söylediğinde heyecanlanıp hepsini salona çağırdım. Yüzünde soğuk vardı; yalnızca ciddi olduğunda takındığı, korktuğum o ifade. Halının üzerine oturduk. Annem eline çayını ve oyunu anlatmaya başladı. Kurallar basitti. Oyunun döngüsü gece yarısında başlar ve diğer gece yarısına kadar devam eder. Her kardeşin tek bir canı vardır ve tahta hançerse onun silahıdır. Biri hançerini senin boynuna ya da kalbine dokundurmayı başarırsa can hakkını alır, seni oyundan çıkarır. Günün sonunda öldürdüğün kişi sayısına göre puan alırsın. Ayın sonunda en çok puana sahip kişiye bir hediye alınır. Kan akıtmak ya da tek silahın dışında bir silah kullanmak yasaktır. ...