Sürgün - Chapter One
Solgun; taşlı patikada sallanarak giden at arabasının içinde uzaktan gördüğüm bu şehre karşı ilk hissim bu şekilde. Şehir sislerin arasına ormanların içine kurulmuş. Dağınık sokaklarında, ateş sarısı fenerler kendini loş karanlığa karşı umutsuzca korumaya çalışıyor. İstemsiz titriyorum. Rüzgar saçlarımın arasında bana vesveseler fısıldıyor. Burası sürgünler için kurulmuş. Her kapının ardında, bir hırsız ya da katil bulmak mümkün. Söylenene göre Aera bile bu ormana adımını atmamış. Ragnor onun omzunun üzerinden tedirgin bakışlarını görmüş. Şimdi ben de onlardan biriyim. Bir katil, bir sürgün, isimsiz. Şehrin altına kurulmuş olduğu devasa malikane Uyandur; hiçbir şey bu kadar büyük ve görkemli olamaz. Eski duvarları koyu nemle kaplı ama hala ayakta, dağın üzerine oturmuş bir titanı andırıyor. Malikanenin koyu renkli sarmaşıklarla kaplı yüksek surları arasından sızan narin maltız ışığı bulutlu gecedeki yıldızlar gibi. Yürümesi saatler sürecek onca mesafeye karşın beni izledik...